Ernest Kurpershoek :

GEBARENTAAL EN EXPRESSIE IN DE ITALIAANSE SCHILDERKUNST IN DE RENAISSANCE

Giotto (1266/67-1337) leefde in een tijd waarin de vertelcultuur een enorme opbloei beleefde.

De preken van de franciscanen en andere bedelordes die zich tot het gewone volk richtten, en 

een algemene tendens om de Bijbelverhalen aan te vullen met anekdotische legendes lagen hieraan ten grondslag. 

Giotto en zijn tijdgenoten zochten in hun schilderkunst naar een equivalent van deze nieuwe vertelcultuur. 

Ze specialiseerden zich in het verduidelijken van een verhaalstructuur en het uitbeelden van innerlijke drijfveren van hun personages. 

Ze deden dat door middel van expressieve lichaams-en gebarentaal, deels ontleend aan de klassieke kunst, deels door henzelf ontwikkeld. Giotto en andere schilders schiepen hiermee een zeer effectieve beeldtaal die gaandeweg gemeengoed is geworden in de westelijke cultuur. Een studie naar deze non-verbale vorm van communicatie levert daarom nuttige aanknopingspunten op voor het begrijpen en invoelen van verhaalkundige schilderkunst in het algemeen.

Drs. Ernest Kurpershoek is kunsthistoricus gespecialiseerd in Italiaanse kunst en architectuur. 

Hij geeft cursussen aan de HOVO en andere culturele instanties. Tevens is hij als docent aan het Nationaal Restauratie Centrum verbonden. Hij begeleidt culturele reizen, hoofdzakelijk naar Italië.

Hij heeft meegewerkt aan tal van publicaties. Van zijn hand is onder andere het boek Italiaanse fresco’s 

Taal: Nederlands

Introducés: € 5,--