Vrouwen spelen doorgaans slechts een kleine rol in onze verbeelding van de geschiedenis van criminaliteit. Dat is vooral waar voor vroegmodern Italië, waar de mogelijkheden van vrouwen veelal als zeer beperkt worden voorgesteld. Gebruikmakend van allerlei verschillende soorten literaire, kunsthistorische, en sociaalhistorische bronnen, gaat deze lezing in op het spanningsveld tussen ideaal en praktijk. Uit de grote diversiteit aan alledaagse scheldpartijen, handgemeen, zware verwondingen en diefstallen in de strafrechtelijke dossiers uit vroegmodern Bologna blijkt dat de realiteit weerbarstiger was dan literatoren hebben gesuggereerd, en dat het beeld van de passieve Italiaanse vrouw moet worden bijgesteld.